Zoals je ziet heb ik nog heel wat foto’s van de 4 woestijnreizen die ik deed. Het zijn mooie herinneringen.
Zoals steeds vind ik het moeilijk om deze ervaring onder woorden te brengen.
De allereerste reis was voor mij een jeugddroom die werkelijkheid werd na het lezen van 2 jeugdboeken over de Toearegs van Frederika De Cesco. De verhalen speelden zich af in Algerije. De levensstijl en de levenswijze van de Toearegs sprak me erg aan. Sinds die boeken koesterde ik de droom om ooit naar de woestijn te reizen. Toen vernam ik dat Malika – waarmee ik samen heb gestudeerd in de Sociale Hogeschool in Heverlee – samen met jou dergelijke reizen organiseerde.
De voorstelling die Malika toen alleen deed, sprak me enorm aan. Voor de reis leek het wel of alles en iedereen samenspande om deze reis voor me mogelijk te maken. De eerste keer was ik bang voor het onbekende. De eerste reis was bijzonder. Deze vond plaats op een kruispunt van mijn levenspad. Ik zou het kunnen omschrijven als een zuiverende pelgrimstocht. Het duurde weken voor mijn geest terugkeerde naar huis.
Na de eerste woestijnreis hunkerde ik naar de volgende woestijnreis. Toen wist ik nog niet dat er een volgend kruispunt zou volgen enkele jaren later. De keuze was vlug gemaakt. Een tweede reis volgde. Nu voelde me ik al wat geruster. Er volgde zelfs een derde en een vierde keer.
De reis en de reisgezellen waren telkens anders. Hoewel niet helemaal. Ik ontmoette terug mensen die voor een tweede keer meereisden en waar het mee klik(te) en waar ik nu nog steeds mee afspreek.
De woestijnreizen zijn stuk voor stuk unieke en bijzondere ervaringen geweest. Het is onbeschrijfelijk. Als het jou aanspreekt, aarzel niet om dit mee te maken. Je bent in goeie handen.
Warme groet,
Anja
