Wat kijk ik dankbaar terug naar onze woestijnreis met Mustafa en wat een mooie man met een hart van goud.
Nooit gedacht dat een reis in de woestijn zo’n impact op mij zou hebben.
Zo’n mooie ervaringen had ik nog nooit meegemaakt. De ervaringen brachten mij veel mooie inzichten. Ik heb mijn innerlijke kind opnieuw mogen ontmoeten en ben helemaal mezelf mogen zijn. Ik leerde leven op het ritme van de natuur en leerde genieten van alle kleine dingen waaronder de zonsopgang, de talrijke facetten van de woestijn, de zonsondergang, leuk gezelschap van de medereizigers, inzichtrijke gesprekken met Mustafa en zijn verhalen…. aaaaah, zijn verhalen…. iederéén hing aan zijn lippen ’s avonds aan het kampvuur.
En niet te vergeten: de kamelendrijvers, de kok en de hele ploeg die zo behulpzaam en zorgzaam was voor ons.
Wij hebben niets gemist. Ik zou het iedereen aanraden en zelf ook graag terug willen mee gaan.
Mustafa, duizend maal bedankt om deze ervaring mogelijk te maken en tegelijkertijd een heel mooi doel te steunen. Wat is er belangrijker dan weeshuizen, scholen… te voorzien van een waterput.
Wat het mij gebracht heeft: meer rust; innerlijke rust; bewuster omgaan met de natuur; leren genieten van de kleine dingen; mezelf graag zien; loslaten…
In één woord: DANKBAARHEID.